Slaapapneu

Ademstops

Slaapapneu is een slaapstoornis waarbij een persoon pauzeert in de ademhaling of perioden heeft van oppervlakkige ademhaling tijdens de slaap. Elke pauze kan enkele seconden tot enkele minuten duren en ze gebeuren  keren per nacht. Snurken is hiervan de meest voorkomende symptoom. Er kan namelijk een verstikkend of snurkend geluid zijn als de ademhaling wordt hervat. Omdat de aandoening de normale slaap verstoort, kunnen betrokkenen slaperigheid ervaren of zich overdag moe voelen. Bij kinderen kan dit hyperactiviteit of problemen op school veroorzaken.

Variant

Slaapapneu heeft twee varianten, het kan een obstructieve slaapapneu zijn waarbij de ademhaling wordt onderbroken door een blokkering van de luchtstroom. Ook kan er sprake zijn van een centrale slaapapneu waarin de gewone onbewuste adem eenvoudig stopt. Als laatste mogelijkheid is dat er een combinatie van beide plaatsvindt. Obstructieve slaapapneu is de meest voorkomende vorm.

Risicofactor

Risicofactoren voor obstructieve slaapapneu zijn overgewicht, een familiegeschiedenis van de aandoening, allergieën, een kleine ademhalingswegen en vergrote amandelen. Sommige mensen met slaapapneu weten niet dat ze de aandoening hebben. In veel gevallen wordt het voor het eerst waargenomen door een familielid. Slaapapneu wordt vaak gediagnosticeerd met een nachtelijke slaaponderzoek.

Symptomen

Mensen met slaapapneu hebben problemen met overmatige slaperigheid overdag, verminderde alertheid en zichtproblemen. Obstructieve slaapapneu kan het risico op rij-ongevallen en werkgerelateerde ongevallen verhogen. Als obstructieve slaapapneu niet wordt behandeld, lopen mensen een verhoogd risico op andere gezondheidsproblemen, zoals diabetes. Éen verstoorde nachtrust geeft al insulineresistentie. Als dit te vaak voorkomt, gaat insulineresistentie over in diabetes.

Langere gevolgen

Vanwege de verstoring van de cognitieve toestand overdag kunnen gedragseffecten aanwezig zijn. Deze kunnen humeurigheid, strijdlust, evenals een vermindering van aandacht en energie omvatten. Deze effecten kunnen hardnekkig worden en leiden tot depressie. Er zijn aanwijzingen dat het risico op diabetes bij mensen met matige of ernstige slaapapneu hoger is. Er zijn steeds meer aanwijzingen dat slaapapneu kan leiden tot leverfunctiestoornissen, met name leververvetting (non alcoholic liver diseases). Ten slotte, omdat er veel factoren zijn die kunnen leiden tot sommige van de eerder genoemde effecten, zijn sommige mensen zich niet bewust van slaapapneu en hebben ze een verkeerde diagnose of negeren ze de symptomen helemaal

Diagnose

Slaapapneu kan worden gediagnosticeerd door de evaluatie van symptomen, risicofactoren en observatie (bijvoorbeeld overmatige slaperigheid overdag en vermoeidheid), maar de gouden standaard voor diagnose is een formeel slaaponderzoek.

Behandeling

De behandeling kan bestaan uit leefstijlverandering mondstukken, continue positieve luchtwegdruk (cpap) en chirurgie omvatten. Veranderingen in leefstijl kunnen kunnen bestaan uit het vermijden van alcohol, afvallen, stoppen met roken en slapen op de zijkant. De continue positieve luchtwegdruk bestaat uit het gebruik van een CPAP-apparaat. Zonder behandeling kan slaapapneu het risico op een hartaanval, beroerte, diabetes, hartfalen, onregelmatige hartslag, obesitas en botsingen met motorvoertuigen verhogen